Ile stron powinna mieć praca magisterska?
Jaka jest standardowa długość pracy magisterskiej?
Większość prac magisterskich studentów ma od 60 do 100 stron. Mówimy oczywiście o objętości już po sformatowaniu całości, a więc razem ze stroną tytułową, spisem treści, bibliografią, dodatkowymi materiałami itd. Niektóre uczelnie wyznaczają również wymagania dot. objętości samego tekstu, bez obrazów, wykresów i załączników – jest ona wyrażona w liczbie znaków ze spacjami, zazwyczaj jest to nie mniej, niż 60 tys. zzs tekstu.
Wymagania dotyczące długości pracy magisterskiej wynikają z potrzeby szczegółowego opracowania wybranego zagadnienia. Prace krótsze, które mają około 60-70 stron, często pojawiają się na kierunkach ścisłych, gdzie dominują precyzyjne analizy i eksperymenty (choć i tutaj zdarzają się wyjątki, szczególnie jeśli ktoś ma dużo wykresów). Z kolei dłuższe prace, na 80, 100 albo i więcej stron, są charakterystyczne dla kierunków humanistycznych oraz społecznych, gdzie rozdział metodologiczny powinien być dużo dłuższy, podobnie jak interpretacja wyników badania.
Jak wszędzie jednak zdarzają się wyjątki, nie należy przywiązywać się do podanych przeze mnie standardowych długości pracy magisterskiej. Przy określaniu jej objętości najważniejsza jest prosta zasada: ważne, aby promotor, recenzent i student byli zadowoleni – w tej kolejności! Pozostałe czynniki są mniej istotne, o ile gotowy tekst spełnia wymagania, jakie uczelnia stawia pracom magisterskim.
Krótka praca magisterska – kiedy wystarczy mniejsza liczba stron?
Krótka praca magisterska, której długość wynosi około 60-70 stron, powinna być precyzyjna. Dotyczy to tematów, które są raczej węższe, skupione na czymś konkretnym – jakimś zjawisku, badaniu, technologii, tekście kultury itd. Autor takiej pracy musi skupić się na konkretnym problemie badawczym, ograniczając przy tym tło teoretyczne do minimum.
Krótka praca magisterska sprawdza się w przypadkach, gdy badanie opiera się na dobrze zdefiniowanej hipotezie, a proces badawczy można przedstawić w skondensowanej formie. Przykładem może być praca z zakresu inżynierii, w której autorzy szczegółowo opisują przeprowadzone obliczenia, ale nie muszą rozbudowywać części teoretycznej. Taki rodzaj pracy wymaga szczególnej staranności w doborze treści, aby każdy rozdział wnosił konkretną wartość, bez zbędnego rozwlekania tekstu. Wielosłowie obniży ocenę, jaką wystawi Ci recenzent oraz promotor.
Kiedy warto napisać dłuższą pracę magisterską?
Długa praca magisterska, która przekracza 80 stron, jest zazwyczaj spotykana na kierunkach humanistycznych, społecznych oraz niektórych przyrodniczych, gdzie omawiane tematy wymagają bardziej rozbudowanego kontekstu teoretycznego oraz szczegółowej analizy. Prace takie charakteryzują się nie tylko szerszym zakresem literatury przedmiotu, ale również większą liczbą przykładów i opisów metod badawczych. Tego typu prace są szczególnie wartościowe, gdy student podejmuje temat o szerokim kontekście społecznym, kulturowym lub historycznym – w takiej sytuacji szczegółowość jest nieodzowna.
Rozbudowanie pracy magisterskiej sprawdza się, gdy konieczne jest omówienie różnych aspektów zagadnienia lub gdy badania empiryczne obejmują szeroki zakres danych. W przypadku prac analizujących na przykład wpływ zjawisk społecznych, dłuższa objętość pozwala na dokładne przedstawienie wyników oraz ich interpretację w odniesieniu do kontekstu. Długa praca daje autorowi swobodę w pełnym rozwinięciu tematu. „Miękkie” nauki humanistyczne i społeczne doceniają rozbudowany kontekst, a wręcz go wymagają, nie ma w nim niczego złego.
Jakie elementy wpływają na objętość pracy?
Każda praca powinna zawierać wstęp, część teoretyczną, metodologiczną, część badawczą oraz podsumowanie. Długość poszczególnych części zależy od specyfiki tematu i zakresu badań. Nie wolno oczywiście zapominać o bibliografii, czy raczej wykazie użytych źródeł, a także zestawieniu załączonych obrazów oraz wykresów – każdy z nich trzeba właściwie opisać, podać źródło danych.
Ponadto niektóre dziedziny wiedzy mają swoje własne wymagania – z racji na jej filmoznawczą tematykę, w mojej pracy magisterskiej musiała się znaleźć filmografia, czyli wykaz wszystkich filmów i seriali (źródeł audiowizualnych), do których się odwołałem. Wydłużyła ona pracę o 3 strony, bo każdy film i serial musiałem dokładnie opisać – podać rok premiery, reżysera, najważniejszych aktorów, dystrybutora, kraj produkcji.
Podobnie działają nagłówki, które dzielą twoją pracę magisterską na mniejsze cząstki treściowe. Nie są one niezbędne, ale warto je zamieścić, bo zawsze zwiększa to objętość tekstu, a przy okazji jasno zaznacza jego strukturę logiczną. Promotor i recenzent na pewno docenią to, że twoja praca jest podzielona na nagłówki i subnagłówki!
